[checked revision] | [checked revision] |
No edit summary |
No edit summary |
||
Line 29: | Line 29: | ||
:Macie niemieckie, polskie i szwedzkie prawa i nie można zaprzeczyć, że sędziowie zniekształcili prawo dla własnej wygody, ale dostaniecie teraz prawa, które sa dobre i szczere, tak aby wszyscy byli zadowoleni. Otrzymacie prawa jak nigdy wcześniej, nigdy lepsze i mam nadzieje, że nikt nie stanie ku temu na przeszkodzie.<br /> | :Macie niemieckie, polskie i szwedzkie prawa i nie można zaprzeczyć, że sędziowie zniekształcili prawo dla własnej wygody, ale dostaniecie teraz prawa, które sa dobre i szczere, tak aby wszyscy byli zadowoleni. Otrzymacie prawa jak nigdy wcześniej, nigdy lepsze i mam nadzieje, że nikt nie stanie ku temu na przeszkodzie.<br /> | ||
:- Reinhold Stael von Holstein. “Die Kodifizierung des baltischen Provinzialrechts.” W: Baltische Monatsschrift 52 (1901). S. 185-208, 249-280, 305-358, tu s. 272. | :- Reinhold Stael von Holstein. “Die Kodifizierung des baltischen Provinzialrechts.” W: ''Baltische Monatsschrift'' 52 (1901). S. 185-208, 249-280, 305-358, tu s. 272. | ||
:Nie jest możliwe aby prawa Inflant były lepsze niż nasze, ponieważ nasze zostały napisane z ludzką miłością i nie mogą udowodnić, że ich są takie jak nasze, kiedy niektóre z ich praw są barbarzyńskie i niezmienione […] Jeśli chcą wyrazić swoje solenne zastrzeżenie, zażądalibyśmy aby utrzymać karę śmierci i tortur i prosilibyśmy, że nasza słuszność nigdy nie musiała być zarządzana aby najpierw wojować przeciwko intrygom i matactwom. Zachowujemy prawo do utrzymania oponowania i nieregularności w obrębie naszej legislacji itd. cokolwiek inni bardziej oświeceni ludzie wokół nas mogą myśleć o takim szaleństwie. <br /> | :Nie jest możliwe aby prawa Inflant były lepsze niż nasze, ponieważ nasze zostały napisane z ludzką miłością i nie mogą udowodnić, że ich są takie jak nasze, kiedy niektóre z ich praw są barbarzyńskie i niezmienione […] Jeśli chcą wyrazić swoje solenne zastrzeżenie, zażądalibyśmy aby utrzymać karę śmierci i tortur i prosilibyśmy, że nasza słuszność nigdy nie musiała być zarządzana aby najpierw wojować przeciwko intrygom i matactwom. Zachowujemy prawo do utrzymania oponowania i nieregularności w obrębie naszej legislacji itd. cokolwiek inni bardziej oświeceni ludzie wokół nas mogą myśleć o takim szaleństwie. <br /> |
Mati Laur, Valdis Teraudkalns i Alexandr Filyushkin
Zgodnie z popularną tradycją, istnieją różne okresy w historii estońskiej i łotewskiej: duńskie, krzyżackie, polskie, szwedzkie i rosyjskie okresy. Ostatni okres trwał dwa stulecia po podboju Inflant i Estonii przez Rosję podczas Wielkiej Wojny Północnej (1700-1721). Obszar administracyjny prowincji estońskiej składał się z północnej części dzisiejszej Estonii, podczas gdy prowincja Inflant składała się z południowej części dzisiejszej Estonii jak również północnej części Łotwy plus miasto Ryga.
Istotne jest, że Bałtyk został podbity prze Imperium Rosyjskie jako część Imperium Szwedzkiego. Było to uznawane za dawna prowincję Szwecji, a w odległej przeszłości za ziemię niemiecką. Estończycy i Łotysze w XVIII wieku nie byli uważani przez imperium jako narody niepodległe. Byli określani jako dawni podanni Niemiec i Szwecji, a teraz poddani Rosji. Niemiecko-bałtycka szlachta stała się ostoją Rosji w krajach bałtyckich.
Podbój wojskowy krajów bałtyckich przez armię rosyjską zakończył się do 1710 roku, kiedy Ryga i Tallinn zostały przejęte. Struktura administracyjna ziem bałtyckich w Imperium Rosyjskim w XVIII wieku była złożona.
W 1796 roku, po trzecim rozbiorze Polski, trzy prowincje zostały uformowane w regionie Bałtyku, które istniały przez XIX wiek: Livlan (Inflanty, o różnych granicach geograficznych od średniowiecznych Inflant, Estland (Estonia), i Kurlandia.
Rosyjska władza, niemiecka klasa panująca razem z dominującym kościołem protestanckim i rdzenną populacją Estończyków i Łotyszy, głównie poddani, stworzyli kolorowy i przeciwny skład w regionie bałtyckim po Wielkiej Wojnie Północnej. Tam pozostała daleko-sięgająca autonomia pod panowaniem rosyjskim, wspieranym przez niemiecko-języczną luterańską klasę wyższą. W pełni rozwinięty ład administracyjny i dobrze zorganizowana biurokracja wprowadzona przez Szwedów pozostała w mocy. Podczas XVIII wieku były dwa przeciwne nurty myślowe w administracji Inflant i Estonii: z jednej strony niemiecko-bałtycka szlachta dążąca do utrzymania i poszerzenia dotychczasowego statusu prowincjonalnego, a z drugiej strony władze rosyjskie, które chętnie chciały bardziej włączyć Bałtyk do Imperium Rosyjskiego aby ujednolicić system administracyjny.
Wraz z rozszerzaniem się Absolutyzmu podczas panowania Katarzyny II, presja na prowincje Bałtyckie nasiliła się. Autonomia bałtycka zderzyła się bezpośrednio z żądzą Carycy o więcej władzy; jej celem było wprowadzenie systemu praw progresywnych w całym jej imperium bez brania pod uwagę narodowych, religijnych lub geograficznych cech charakterystycznych ludzi. Z końcem panowania Katarzyny II rozpoczał się okres impasu pomiędzy prowincjami bałtyckimi, rosyjskim rządem centralnym ciągle zmierzającym do pełniejszej integracji Bałtyku do Imperium Rosyjskiego ale jeszcze nie w pozycji aby unieważnić autonomię z dnia na dzień.
Johann Gottfried Herder (1744–1803), jeden z najbardziej wpływowych niemieckich pisarzy i myślicieli w czasi Oświecenia:
Katarzyna II (1729-1796), Caryca Rosji od 1762 roku, wiodąca postać podczas okresu oświeconego Absolutyzmu.
Transparent obywateli miasta Dorpat (Tartu) podczas wizyty Katarzyny II w 1764 roku.
Opinia Inflanckich Rządców Okręgowych.