Anders Fröjmark, Jörg Hackmann, Lea Kõiv, Janet Laidla i Mati Laur
Podczas wczesnego okresu współczesnego, Morze Bałtyckie zostało otoczone przez rosnące imperium szwedzkie. Zmiany wojskowe i administracyjne umożliwiły nordyckiej i dalekiej Szwecji stać się wpływowym graczem w sprawach europejskich. Jednym z władców związanych ze szwedzkim sukcesem jest Gustaw II Adolf (1594–1632). Jego reformy wojskowe pomogły Szwecji stać się siłą militarną podczas europejskiej Wojny Trzydziestoletniej i jest czasem nazywany jednym największych dowódców wojskowych wszechczasów lub „Lwem Północy”.
Gustaw II Adolf, jego następcy i doradcy wprowadzili kilka reform dotyczących służby cywilnej. Uniwersytet w Uppsali został zreformowany i założono nowe uniwersytety w Tartu (1632), Åbo/Turku (1640) i Lund (1666) w XVII wieku, dodtakowo wraz z innymi instytucjami edukacyjnymi takimi jak licea w Tallinnie w 1631 r. Celem szwedzkich władców było podniesienie poziomu edukacji wśród zwykłych ludzi zakończone rozwojem sieci szkół wiejskich. W późniejszej części XVII wieku, Szwecja była znana jako twierdza luteranizmu, dlatego w edukacji starała się zadbać o edukację religijną jak również o jedność kościoła luterańskiego we wszystkich swoich posiadłościach. W prowincjach bałtyckich, kościół szwedzki i polityka edukacyjna zachęcała do rozwoju estońskiej i łotewskiej ortografii i gramatyki.
Wszystko to doprowadziło do zróżnicowanego odbioru szwedzkiej władzy w XVII wieku. W estońskiej historiografii i świadomości narodowej, na przykład, ten okres stał się znany jako „stary dobry szwedzki czas” w przeciwieństwie do panowania carów od XVIII wieku z dużą autonomią dla niemiecko-bałtyckiej szlachty. Odbiór jest dużo bardziej zróżnicowany w Niemczech jak pokazują źródła i różni się bardzo od punktu widzenia Polski-Litwy, gdzie wojna polsko-szwedzka 1655-1660 jest nazywana „potopem” z powodu ogromu zniszczeń, które przyniosła.
W Szwecji, Gustaw Adolf jest głównie postrzegany jako król wojownik, ale powinien być również pamiętany jako fundator uniwersytetów na przykład jako założyciel Biblioteki Uniwersytetu w Uppsali. Książki były w większości łupami wojennymi. Polscy uczeni publikują katalogi trzymanych książek w Bibliotece Uniwersytetu w Uppsali, które kiedyś należały do bibliotek w dzisiejszej Polsce.
Gustaw Adolf jest również apmiętany jako założyciel wielu miast i miasteczek, włączając Gothenburg w Szwecji i Nystad/Uusikaupunki w Finlandi. Specjalne ciasto jest jedzone 6 listopada w dzień rocznicy jego śmierci.
Gustaw Adolf podbił Rygę w 1621 roku, jest to epizod powtarzających się polsko-szwedzkich wojnach w XVII wieku. Upamiętnia to dużo późniejszy historyczny witraż w Katedrze w Rydze wykonany w 1884 roku. Tutaj dzieci pozdrawiają zdobywcę Rygi, witany jako rzecznik protenstantyzmu – należy zauważyć Biblię w rękach duchownego – z kwiatami wchodzącego do katedry.
Kołysnaka „Przybyli Szwedzi”
Istnieją dwie dziecięce piosenki, dające interesujący pogląd na udział Szwecji w Wojnie Trzydziestoletniej.
To jest podobna kołysanka, która straszy dzieci przed snem nadchodzącymi siłami szwedzkimi. Axel Oxenstierna (1583-1654) był doradcą króla Gustawa II Adolfa i królowej Krystyny i miał ważną rolę w wojnie.
Wojna Trzydziestoletnia była ważnym tematem w poezji pisanej w Akademii Gustawina w Tartu. Poeci widzieli wojnę jako ułomność ale wychwalali Gustawa II Adolfa, jako odważnego generała i heroicznego zwycięzcę. Fragment wiersza Georg Stiernhielm, szwedzkiego oficjela, poetę i uczonego w Tartu.
Pomnik został wzniesiony w 1928 roku na 10 rocznicę niepodległości Republiki Estonii i w oczekiwaniu na 300 rocznicę utworzenia uniwersytetu. Podczas okresu sowieckiego, pomnik został zdjęty i zniszczony (ostroga z buta przetrwała i jest przechowywana w Muzeum Uniwersytetu w Tartu). Nowy pomnik został w zniesiony w 1992 roku.