| [unchecked revision] | [checked revision] | 
No edit summary  | 
				|||
| Line 1: | Line 1: | ||
''Anders Fröjmark, Jörg Hackmann, Lea Kõiv, Janet Laidla, Mati Laur''   | |||
Podczas wczesnego okresu współczesnego, Morze Bałtyckie zostało otoczone przez rosnące imperium szwedzkie. Zmiany wojskowe i administracyjne umożliwiły nordyckiej i dalekiej Szwecji stać się wpływowym graczem w sprawach europejskich. Jednym z władców związanych ze szwedzkim sukcesem jest Gustaw II Adolf  (1594–1632). Jego reformy wojskowe pomogły Szwecji stać się siłą militarną podczas europejskiej Wojny Trzydziestoletniej i jest czasem nazywany jednym największych dowódców wojskowych wszechczasów lub „Lwem Północy”.<br />  | |||
Gustaw II Adolf, jego następcy i doradcy wprowadzili kilka reform dotyczących służby cywilnej. Uniwersytet w Uppsali został zreformowany i założono nowe uniwersytety w Tartu (1632), Åbo/Turku (1640) i Lund (1666) w XVII wieku, dodtakowo wraz z innymi instytucjami edukacyjnymi takimi jak licea w Tallinnie w 1631 r. Celem szwedzkich władców było podniesienie poziomu edukacji wśród zwykłych ludzi zakończone rozwojem sieci szkół wiejskich. W późniejszej części XVII wieku, Szwecja była znana jako twierdza luteranizmu, dlatego w edukacji starała się zadbać o edukację religijną jak również o jedność kościoła luterańskiego we wszystkich swoich posiadłościach. W prowincjach bałtyckich, kościół szwedzki i polityka edukacyjna zachęcała do rozwoju estońskiej i łotewskiej ortografii i gramatyki.<br />  | |||
Wszystko to doprowadziło do zróżnicowanego odbioru szwedzkiej władzy w XVII wieku. W estońskiej historiografii i świadomości narodowej, na przykład, ten okres stał się znany jako „stary dobry szwedzki czas” w przeciwieństwie do panowania carów od XVIII wieku z dużą autonomią dla niemiecko-bałtyckiej szlachty. Odbiór jest dużo bardziej zróżnicowany w Niemczech jak pokazują źródła i różni się bardzo od punktu widzenia Polski-Litwy, gdzie wojna polsko-szwedzka 1655-1660 jest nazywana „potopem” z powodu ogromu zniszczeń, które przyniosła.<br />  | |||
W Szwecji, Gustaw Adolf jest głównie postrzegany jako król wojownik, ale powinien być również pamiętany jako fundator uniwersytetów na przykład jako założyciel Biblioteki Uniwersytetu w Uppsali. Książki były w większości łupami wojennymi. Polscy uczeni publikują katalogi trzymanych książek w Bibliotece Uniwersytetu w Uppsali, które kiedyś należały do bibliotek w dzisiejszej Polsce.<br />  | |||
Gustaw Adolf jest również apmiętany jako założyciel wielu miast i miasteczek, włączając Gothenburg w Szwecji i Nystad/Uusikaupunki w Finlandi. Specjalne ciasto jest jedzone 6 listopada w dzień rocznicy jego śmierci.  | |||
Gustaw Adolf podbił Rygę w 1621 roku, jest to epizod powtarzających się polsko-szwedzkich wojnach w XVII wieku. Upamiętnia to dużo późniejszy historyczny witraż w  Katedrze w Rydze wykonany w 1884 roku. Tutaj dzieci pozdrawiają zdobywcę Rygi, witany jako rzecznik protenstantyzmu – należy zauważyć Biblię w rękach duchownego – z kwiatami wchodzącego do katedry. <br />  | |||
<loop_figure title="Historyczny witraż w katedrze w Rydze" description="" show_copyright="true" copyright="Zdjęcie: Anders Fröjmark">  | |||
[[Image:rigas_doms_stainedglass.png]]  | |||
</loop_figure><br />  | |||
Kołysnaka „Przybyli Szwedzi”<br />  | |||
Istnieją dwie dziecięce piosenki, dające interesujący pogląd na udział Szwecji w Wojnie Trzydziestoletniej.  | |||
: Przybyli Szwedzi  | |||
:Wzięli wszystko ze sobą  | |||
:Wybili okna  | |||
:Zabrali ołów  | |||
:Zamienili w kule  | |||
:I wybili wszystkich chłopów.  | |||
: - Macht auf das Tor – Alte deutsche Kinderlieder. Pod red. von Maria Kühn. Königstein im Taunus, 1905.  | |||
To jest podobna kołysanka, która straszy dzieci przed snem nadchodzącymi siłami szwedzkimi. Axel Oxenstierna (1583-1654) był doradcą króla Gustawa II Adolfa i królowej Krystyny i miał ważną rolę w wojnie.  | |||
: Módlcie, się dzieci, módlcie  | |||
:Jutro nadchodzą Szwedzi  | |||
:Jutro nadchodzi Oxenstern  | |||
:Nauczy dzieci się modlić  | |||
:aMódlcie, się dzieci, módlcie  | |||
: - ''Der Kinder Lustfeld''. Pod red. H. Dittmar. Frankfurt, 1827. Nowa edycja Gottlob Dittmar. Bielefeld, 1872-1878.  | |||
Wojna Trzydziestoletnia była ważnym tematem w poezji pisanej w Akademii Gustawina w Tartu. Poeci widzieli wojnę jako ułomność ale wychwalali Gustawa II Adolfa, jako odważnego generała i heroicznego zwycięzcę. Fragment wiersza Georg Stiernhielm, szwedzkiego oficjela, poetę i uczonego w Tartu.  | |||
: /--/  | |||
: O szwedzi, Nasze cnoty wyśmiewali jako niecywilizowane  | |||
: I naszą erudycje wyśmiewali  | |||
: Niemcy, Francuzi, Włosi  | |||
: I bezwstydni Hiszpanie;  | |||
: I uważali aby nazywać  | |||
: Szweda haniebnie prostym.  | |||
: Teraz, jednak, (coż za wspaniała zmiana!)  | |||
: Patrz Niemcy, Francuzi, Włosi  | |||
: I bezwstydni Hiszpanie   | |||
: I świat – wprawiony w osłupienie  | |||
: Waszym pięknem i elegancją.  | |||
: Oni oddają cześć  | |||
: Wam Szwedzi, wykształcony narodzie,  | |||
: Waszej wojnie i waszym muzom.  | |||
: Ale skąd przyszła zmiana?  | |||
: Gdzie jeszcze Bóg daje  | |||
: Narodowi wspaniałego lidera;  | |||
: Błogosławiony ubogaca  | |||
: Nas szczęściem  | |||
: GUSTAW, wielki bohater,  | |||
: Majestatyczny i mądry,  | |||
: Bogobojny triumfuje  | |||
: W cnocie, wojnie i wykształceniu,  | |||
: Mężny, potężny, piękny  | |||
: To on  | |||
: Stoi za swoim narodem  | |||
: W szczęściu   | |||
: I dziękczynnej okazałości.  | |||
: /--/  | |||
<loop_figure title="Pomnik Gustawa II Adolfa" description="za głównym budynkiem Uniwersytetu w Tartu" show_copyright="true" copyright="Zdjęcie: Janet Laidla">  | |||
[[Image:gustav_II_adolph.png]]  | |||
</loop_figure><br />  | |||
Pomnik został wzniesiony w 1928 roku na 10 rocznicę niepodległości Republiki Estonii i w oczekiwaniu na 300 rocznicę utworzenia uniwersytetu. Podczas okresu sowieckiego, pomnik został zdjęty i zniszczony (ostroga z buta przetrwała i jest przechowywana w Muzeum Uniwersytetu w Tartu). Nowy pomnik został w zniesiony w 1992 roku.  | |||
==Pytania do refleksji i dyskusji==  | |||
#Porównaj niemieckie i szwedzkie źródła i przedyskutuj różne poglądy na szwedzkie panowanie w XVII wieku.  | |||
#Przedyskutuj znaczenie inauguracji pomnika szwedzkiego króla podczas 10 rocznicy obchodów dla Republiki Estonii  | |||
#Jak przedstawiana jest wczesno-współczesna w historii Twojego kraju?   | |||
==Źródła dodatkowe==  | |||
# Marcus Junkelmann. ''Gustav Adolf (1594-1632): Schwedens Aufstieg zur Großmach''t (Sweden’s ride to great power). Pustet, Regensburg, 1993.  | |||
# Michael Roberts. ''Szwedzkie doświadczenie imperialne 1560-1718''. London, Cambridge University Press, 1979.  | |||
Anders Fröjmark, Jörg Hackmann, Lea Kõiv, Janet Laidla, Mati Laur
Podczas wczesnego okresu współczesnego, Morze Bałtyckie zostało otoczone przez rosnące imperium szwedzkie. Zmiany wojskowe i administracyjne umożliwiły nordyckiej i dalekiej Szwecji stać się wpływowym graczem w sprawach europejskich. Jednym z władców związanych ze szwedzkim sukcesem jest Gustaw II Adolf  (1594–1632). Jego reformy wojskowe pomogły Szwecji stać się siłą militarną podczas europejskiej Wojny Trzydziestoletniej i jest czasem nazywany jednym największych dowódców wojskowych wszechczasów lub „Lwem Północy”.
Gustaw II Adolf, jego następcy i doradcy wprowadzili kilka reform dotyczących służby cywilnej. Uniwersytet w Uppsali został zreformowany i założono nowe uniwersytety w Tartu (1632), Åbo/Turku (1640) i Lund (1666) w XVII wieku, dodtakowo wraz z innymi instytucjami edukacyjnymi takimi jak licea w Tallinnie w 1631 r. Celem szwedzkich władców było podniesienie poziomu edukacji wśród zwykłych ludzi zakończone rozwojem sieci szkół wiejskich. W późniejszej części XVII wieku, Szwecja była znana jako twierdza luteranizmu, dlatego w edukacji starała się zadbać o edukację religijną jak również o jedność kościoła luterańskiego we wszystkich swoich posiadłościach. W prowincjach bałtyckich, kościół szwedzki i polityka edukacyjna zachęcała do rozwoju estońskiej i łotewskiej ortografii i gramatyki.
Wszystko to doprowadziło do zróżnicowanego odbioru szwedzkiej władzy w XVII wieku. W estońskiej historiografii i świadomości narodowej, na przykład, ten okres stał się znany jako „stary dobry szwedzki czas” w przeciwieństwie do panowania carów od XVIII wieku z dużą autonomią dla niemiecko-bałtyckiej szlachty. Odbiór jest dużo bardziej zróżnicowany w Niemczech jak pokazują źródła i różni się bardzo od punktu widzenia Polski-Litwy, gdzie wojna polsko-szwedzka 1655-1660 jest nazywana „potopem” z powodu ogromu zniszczeń, które przyniosła.
W Szwecji, Gustaw Adolf jest głównie postrzegany jako król wojownik, ale powinien być również pamiętany jako fundator uniwersytetów na przykład jako założyciel Biblioteki Uniwersytetu w Uppsali. Książki były w większości łupami wojennymi. Polscy uczeni publikują katalogi trzymanych książek w Bibliotece Uniwersytetu w Uppsali, które kiedyś należały do bibliotek w dzisiejszej Polsce.
Gustaw Adolf jest również apmiętany jako założyciel wielu miast i miasteczek, włączając Gothenburg w Szwecji i Nystad/Uusikaupunki w Finlandi. Specjalne ciasto jest jedzone 6 listopada w dzień rocznicy jego śmierci.
Gustaw Adolf podbił Rygę w 1621 roku, jest to epizod powtarzających się polsko-szwedzkich wojnach w XVII wieku. Upamiętnia to dużo późniejszy historyczny witraż w  Katedrze w Rydze wykonany w 1884 roku. Tutaj dzieci pozdrawiają zdobywcę Rygi, witany jako rzecznik protenstantyzmu – należy zauważyć Biblię w rękach duchownego – z kwiatami wchodzącego do katedry. 
Kołysnaka „Przybyli Szwedzi”
Istnieją dwie dziecięce piosenki, dające interesujący pogląd na udział Szwecji w Wojnie Trzydziestoletniej.
To jest podobna kołysanka, która straszy dzieci przed snem nadchodzącymi siłami szwedzkimi. Axel Oxenstierna (1583-1654) był doradcą króla Gustawa II Adolfa i królowej Krystyny i miał ważną rolę w wojnie.
Wojna Trzydziestoletnia była ważnym tematem w poezji pisanej w Akademii Gustawina w Tartu. Poeci widzieli wojnę jako ułomność ale wychwalali Gustawa II Adolfa, jako odważnego generała i heroicznego zwycięzcę. Fragment wiersza Georg Stiernhielm, szwedzkiego oficjela, poetę i uczonego w Tartu.
Pomnik został wzniesiony w 1928 roku na 10 rocznicę niepodległości Republiki Estonii i w oczekiwaniu na 300 rocznicę utworzenia uniwersytetu. Podczas okresu sowieckiego, pomnik został zdjęty i zniszczony (ostroga z buta przetrwała i jest przechowywana w Muzeum Uniwersytetu w Tartu). Nowy pomnik został w zniesiony w 1992 roku.